Niniejszy standard definiuje koncepcję systemu OBCP, określając funkcje pokładowe do realizacji OBCP oraz funkcje naziemne do przygotowania OBCP i późniejszej kontroli.
Niniejszy standard definiuje również cykl rozwojowy dla OBCP i określa relacje tego cyklu z całym systemem kosmicznym, a w szczególności z innymi elementami oprogramowania pokładowego.
Niniejszy standard zakłada, że misje wdrażające OBCP są również zgodne z ECSS-E-70-41, ponieważ szereg zawartych w nim usług jest wywoływanych w celu wsparcia działania OBCP i ich interakcji z ziemią.
Niniejszy standard może być dostosowany do szczególnych cech i ograniczeń projektu kosmicznego zgodnie z ECSS-S-ST-00.

Celem niniejszego standardu jest zdefiniowanie:

• Wybór krytycznych elementów, definicja wymagań dotyczących czystości w celu spełnienia wymagań dotyczących wydajności misji i kontrola poziomów, które mają być spełnione przez personel, elementy, obiekty i operacje projektów kosmicznych.
• Zarządzanie, w tym organizacja, przeglądy i audyty, status akceptacji i kontrola dokumentacji.

Obejmuje projektowanie, rozwój, produkcję, testowanie, obsługę produktów kosmicznych, uruchamianie i misje.
Norma ta zawiera również wytyczne dotyczące identyfikacji możliwych awarii i usterek spowodowanych zanieczyszczeniem oraz wytyczne dotyczące osiągania i utrzymywania wymaganych poziomów czystości podczas działań naziemnych, startu i misji.
Niniejszy standard ma zastosowanie do wszystkich typów i kombinacji projektów, organizacji i produktów oraz podczas wszystkich faz projektu, z wyjątkiem misji załogowych.
Dotyczy to również tych systemów naziemnych, które mają interfejs sprzętowy do systemów kosmicznych, takich jak stanowiska integracyjne MGSE.
Niniejszy standard nie odnosi się do czystości magnetycznej, elektrycznej lub elektrostatycznej.
Niniejszy standard nie odnosi się w pełni do aspektów biokontaminacji. Podano jednak odniesienia do odpowiednich norm ECSS.
Niniejszy standard może być dostosowany do specyficznych cech i ograniczeń projektu kosmicznego zgodnie z ECSS-S-ST-00.

Niniejszy standard opisuje test próżni termicznej w celu określenia właściwości ekranowania odgazowywania materiałów proponowanych do wykorzystania w produkcji statków kosmicznych i związanego z nimi wyposażenia, dla urządzeń próżniowych wykorzystywanych do testów sprzętu lotniczego i niektórych urządzeń rakiet nośnych.

Niniejszy standard ustanawia wymagania dotyczące specyfikacji, procedur, wykonania i raportowania testu cykli termicznych w próżni w celu oceny materiałów, procesów, części mechanicznych i zespołów przeznaczonych do stosowania w produkcji statków kosmicznych i związanego z nimi wyposażenia. Jest to jeden z testów mających na celu określenie zdolności tych artykułów do wytrzymywania zmian temperatury otoczenia w warunkach próżni.

Niniejszy dokument określa wymagania dotyczące oceny podatności na SCC.
Określa preferowany sposób określania podatności metali i elementów spawanych na pękanie korozyjne naprężeniowe poprzez naprzemienne zanurzanie w 3,5 % chlorku sodu pod stałym obciążeniem.
Wyniki uzyskane z programów testowych wykonanych zgodnie z niniejszą specyfikacją są wykorzystywane do klasyfikacji stopów, elementów spawanych i ich indywidualnych warunków obróbki cieplnej. Gdy istnieją wystarczające dane dotyczące korozji naprężeniowej, oznaczenia stopów mogą zostać przesłane do włączenia do różnych tabel zawartych w ECSS-Q-ST-70-36.
W tym dokumencie dostawca jest identyfikowany jako podmiot, który przeprowadza test.
Niniejszy standard może być dostosowany do specyficznych cech i ograniczeń projektu kosmicznego zgodnie z ECSS-S-ST-00.

Niniejsze Memorandum Techniczne definiuje najnowocześniejsze metody testowania i związane z nimi modelowanie dla
ocena długoterminowej charakterystyki odgazowywania materiałów.
Metody, które są obecnie stosowane dla źródeł i kolektorów zmiennych w czasie i temperaturze to
metoda testowa ESTEC, metoda testowa CNES i norma ASTM E1559 dotycząca długotrwałego odgazowywania
metoda. Umożliwiają one dokładne czasowe profilowanie odgazowywania, a ponadto, za pomocą
oprogramowanie do modelowania, przewidywania emisji, transportu i depozycji na orbicie